Inside

       Merhaba değerli okurlar, karşınıza Inside! Nedir bu Inside? Hani bi ara Limbo diye bir oyun vardı ya hani. Belirli bir hikayesi falan olmayan platform oyunuydu. Oyuncular kafalarına göre hikayeler üretmeye başlamışlardı. Hah o Limbo adlı oyunun yapımcılarının yaptığı bir oyun bu Inside.

      Tarz açısından Limbo ile aynı yani bir platform oyunu var karşımızda. Ama Limbo ile aynı derken 6 senede hiçbir değişiklik yok demiyorum. Kendilerini baştan sona geliştirmişler, artık 3 boyutlu, kullanılan animasyonlar çok daha gerçekçi. Şahsen ben bu oyundaki gibi animasyonları daha büyük çaplı oyunlarda görmemiştim. Çok büyük bir gelişme bu. Karakter koşarken zıplarken göze batan bir durum yok gerçek hayatta insanın koşması ve zıplamasıyla bire bir.. Takdir ediyorum oyunu yapanları. 6 sene beklediler ve ortaya gayet hoş bir oyun çıkardılar.

      Oyunun hikayesinden bahsedecek olursak pek bir şey söyleyemeyiz yine. Limbo oyununda ne diyalog ne de bir hikayenin olduğunu belirten bir yazı vardı. Aynı şekilde Inside adlı oyun da böyle. Hikaye adına hiçbir şey yok, hiçbir diyalog yok. Oyunun ilerleyişine göre gördüğünüz şeylerden kendi hikayenizi çıkartıyorsunuz. Nasıl anlıyorsanız öyle işte. Fakat bu sefer hikaye çok kapalı değildi. Anlatmak istediklerini anlatabilmişler bir miktar. Limbo'da her şeyin ucu kapalıydı neden böyle oluyor, bu çocuk neden koşuyor falan diyorduk kendimize. Inside'da çocuğun neden kaçtığını biliyoruz (öğreniyoruz bir şekilde işte).

      Oyunda benim en çok dikkatimi çeken şey seslerin muazzam bir şekilde kullanılmış olmasıdır. bende bir oyun şirketinde ses ve fx'lerden sorumluyum ve gerçekten seslerin bu denli muazzam kullanıldığı bir oyun görmemiştim daha önce. Biri kovalarken, karakterimiz korktuğunda, karakterimiz heyecanlandığında, yorulduğunda... bu durumlarda o kadar güzel kullanmış ki sesi, adeta gerçekte o olay yaşanıyormuşta biz onu izliyormuşuz gibi. O çocuğun sesindeki korkuyu heyecanı sonuna kadar hissedebiliyorsunuz.

     Son olarakta oyunun genel hikayesine ve finaline olan düşüncelerimden bahsetmek istiyorum spoiler vermeden. Oyunun hikayesi gerçekten etkileyici, kötü diyebileceğimiz insanların (sanırım bunlar üst seviye zengin insanlar oluyor) iyi olan insanları (alt seviye köylüler işçiler bunlarda sanırım) ele geçirip onların makineleştirmesini anlatıyor.  George Orwell amcamızın kitaplarında görebileceğimiz tarzda ortamlar ve olaylar. Gelişen olayların başı ve sonu yok. Her şey olmuş geçmiş biz olaya hikayenin ortasında dahil oluyoruz. İnsanlar çoktan yapacağını yapmış. Bizim karakterin kim olduğu, neler yaşadığı hakkında hiçbir fikrimiz yok. Ne kadar ucu açık olmasa da etkileyici bir şekilde düşünülmüş bir hikaye diyelim. Finale gelirsek, ben finalden hiçbir şey anlamadım desem yalan olmaz. karakterimiz amacına ulaşıyor belki ama bu hiçbir işe yaramıyor bence dünya aynı dünya değişen hiçbir şey olmuyor. Eğer bir çocuğun gözünden bakacak olursakta gerçekten mantıklı bir son olabilir. Çünkü çocuk amacına ulaşıyor ve dünya pek umrunda değil. Karmaşık ben kendi kafamdan kendi sonlarımı yazdım bence güzel. Takıldığım nokta, çok daha iyi bir son oluşturulabilirdi işte. Neyse artık. Oyunu oynamayan finalle ilgili söylediklerimi hiç anlamaz zaten. Karmaşık oldu son paragraf :D

"Yayını beğendiyseniz lütfen belirtin yorumlarınızda... teşekkürler :)"

Oyun içi görseller yayının devamında.